زندگینامه برتراند راسل فیلسوف انگلیسی
برتراند
آرتور ویلیام راسل، سومین ارل راسل، (زادهٔ ۱۸ مه ۱۸۷۲ — درگذشتهٔ ۲ فوریه
۱۹۷۰)، فیلسوف، منطق‌دان، ریاضی‌دان، مورخ، جامعه‌شناس و فعّال صلح‌طلب
بریتانیایی بود که در قرن بیستم می‌زیست.
راسل یکی از پیشتازان فلاسفه
در قرن بیستم محسوب می‌شود و «جنبش مخالفت با آرمان‌گرایی» را در اوایل قرن
بیستم رهبری می‌کرد. از وی به همراه گوتلوب فرگه و لودویگ ویتگنشتاین، به
عنوان بنیان‌گذاران فلسفهٔ تحلیلی یاد می‌گردد.
برتراند راسل یک فعال ضدجنگ و مخالف
امپریالیسم بود که به دلیل عقاید صلح‌طلبانه‌اش در طول جنگ جهانی اول، از
دانشگاه اخراج شد و به زندان افتاد. او مخالف آدولف هیتلر، منتقد
تمامیت‌خواهی استالین، معترض درگیری آمریکا در جنگ ویتنام و همچنین از
حامیان خلع سلاح هسته‌ای بود. وی در سال ۱۹۵۰، به پاس «آثار متعدد در حمایت
از نوع‌دوستی و آزادی اندیشه»، برندهٔ جایزه نوبل ادبیات گردید.